Η παρουσία των αγίων, σημείο της θείας χάριτος

[Προηγούμενη δημοσίευση: http://bitly.com/1Jj97is]

Η πίστη μας δεν είναι ένα φιλοσοφικό σύστημα με οργάνωση και εορτολόγιο. Δεν είναι μία ανθρώπινη επινόηση καλύψεως ή και εκμεταλλεύσεως θρησκευτικών αναζητήσεων, αλλά Αποκάλυψη πολύ συγκεκριμένη, με τα πάντα της συγκεκριμένα και με στόχο συγκεκριμένο, την αιωνιότητα. Δεν παρέμεινε στις προτυπώσεις και τα προμηνύματα, τις σκιές και τα αινίγματα της Π. Διαθήκης. Αλλά βασίστηκε πάνω στην ενανθρώπηση του προσωπικού Θεού, του Κυρίου Ιησού Χριστού, που αυτοσυστήθηκε και βεβαίωσε τους ανθρώπους για τη θεία ταυτότητά Του. Ο,τι γνωρίζουμε, το γνωρίζουμε διότι ΄΄Εκείνος εξηγήσατο, ο ων εν τοις κόλποις του Πατρός΄΄. Φεύγοντας δε για τους ουρανούς, υποσχέθηκε την έλευση του Παρακλήτου και βεβαίωνε ότι αυτός θα οδηγούσε την Εκκλησία ΄΄εις πάσαν την αλήθειαν΄΄.

Μέσα σ᾿ αυτή την αλήθεια που κατέχει η Εκκλησία από την ημέρα της Πεντηκοστής, είναι και τα απ᾿ αρχής μέχρις της συντελείας των αιώνων, θεία σημεία. Άλλωστε, από τα αποστολικά χρόνια, με υπερφυσικούς τρόπους επεσφράγιζε ο Θεός το λόγο. Το Ευαγγέλιο του Μάρκου τελειώνει με τη φράση· ΄΄οι δε (Απόστολοι) εκήρυξαν πανταχού, του Κυρίου συνεργούντος και τον λόγον βεβαιούντος, διά των επακολουθούντων σημείων΄΄.
Ο Κύριος, ως πλάστης μας, γνωρίζει το ασθενές της φύσεώς μας. Το αδύναμο της προσωπικής πίστεώς μας που δεν θέλουμε με επίγνωση και ταπείνωση να ομολογήσουμε προσευχητικά κατά τη φράση του πονεμένου πατέρα του Ευαγγελίου ΄΄πιστεύω Κύριε, βοήθει μου τη απιστία΄΄. Και ενώ κατά κανόνα ο Παντοδύναμος θέτει ως προϋπόθεση την πίστη για το θαύμα και το σημείο, πολλές φορές παρακάμπτει αυτή την προϋπόθεση, νικώμενος από τα ίδια τα φιλάνθρωπα σπλάχνα Του, προκειμένου να ενισχύσει την πίστη και διακριτικά να πείσει τον άνθρωπο για το πνευματικό του συμφέρον. Θέλει να κεντρίσει το φιλότιμό μας, κατά τη φράση του Οσίου Παϊσίου.
Ο,τι αποκαλύπτει, το αποκαλύπτει κατά την αλάθητη θεική Του κρίση, γι᾿ αυτό και είναι θεοπρεπές. Ένα δικό Του σημείο καθ᾿ ύπαρ ή κατ᾿ όναρ, μπορεί να είναι μία πληροφορία, μία επιβεβαίωση, μία διάψευση, μία διευκρίνιση, μία απάντηση. Πάντως κατά την κρίση Του αναγκαίο και ποτέ άκαιρο. Πάντα την ώρα που πρέπει, εκεί που θέλει, με τον τρόπο που θέλει. Αυτά, ως εισαγωγικά των όσων ακολουθούν, των οποίων το κυριώτερο μέρος περιλαμβάνεται στο ΄΄επίμετρο΄΄ της μελέτης μας στον παρουσιαζόμενο Τόμο.

Θα σας διαβάσω από ακριβές φωτοαντίγραφο, όσα έγραψα και υπέγραψα και απέστειλα στον ποιμενάρχη μας στις 9 Μαΐου 2014, μετά από τηλεφωνική ενημέρωση και αίτημα από της πατρικής πλευράς του να τα καταγράψω.

Χρυσόστομος Παπαδάκης                                                                                Ιεράπετρα 9-5-2014
Αρχιμανδρίτης
Τού Οικουμενικού Θρόνου

Σεβασμιώτατον
Μητροπολίτην Βεροίας, Ναούσης
και Καμπανίας
κ.κ. Παντελεήμονα

Εις Βέροιαν.

Σεβασμιώτατε Γέροντα, Χριστός Ανέστη.

Υπακούοντας σε σεπτή εντολή Σας, έχοντας δε συναίσθηση της αμαρτωλότητός μου, καταγράφω το πρόσφατο-αποκαλυπτικό και κατά τη σεβαστή γνώμη Σας ως Επισκόπου μου-ενύπνιο, σχετικά με τους Αγίους Νεομάρτυρες της Ναούσης.
Γνωρίζετε, ότι η Σεβασμιότητά Σας μου ανέθεσε να συντάξω μία αγιολογική μελέτη, που θα αφορούσε συγκεκριμένα στις γυναίκες που βρήκαν εθελούσιο τραγικό θάνατο στον κρημνώδη καταρράκτη της Αράπιτσας, λόγω της ιδιαιτερότητος του μαρτυρίου, το οποίο φέρει τα εξωτερικά γνωρίσματα της αυτοχειρίας.
Με τη χάρη του Θεού εμφανή στην προσπάθειά μου, παρέδωσα τη μελέτη αυτή στον προς τούτο υπεύθυνο, Πανοσιολογιώτατο Αρχιμ. π. Αρσένιο, επί της οποίας έκανα και τις απαραίτητες διορθώσεις κατά τις ημέρες του Πάσχα στην Ι. Μονή Δοβράς.

[Συνεχίζεται]